Al vroeg in het nieuwe jaar komt de uitnodiging om mee te gaan op de 3-daagse voor de leden; de inschrijving is open. De gretigen melden zich snel, die willen wel. Het uiteindelijk aantal deelnemers blijft dit jaar toch wat lager; we waren meestal met flink meer dan 30 dapperen. Het was zelfs even spannend of de fietsaanhanger meekon, maar ook dat kwam goed.
Dus donderdagavond mijn racefiets afgeleverd bij René Meijerink en op vrijdagochtend vertrekken vanuit Losser met driver Patrick Welpelo.
Na een extra lusje komen we aan in Altenahr, met als kenmerkende blikvanger de hooggelegen ruïne Laat ik dit maar meteen vertellen, je kunt er niet langs en niet omheen. Altenahr en alles langs de Ahr is ruïne. De vloed van juli 2021 heeft verwoesting aangericht; bruggen verpulverd, huizen, hotels en horeca volledig overspoeld. Wij zijn gekomen om een weekend lekker te fietsen, maar deze streek is vooral handwerkers nodig. Als toerist ben je nog misplaatst, maar dat moesten we nog ervaren. We zagen het tijdens onze eerste rit.
Na aankomst eerst even koffie en dan omkleden voor die eerste rit. De indeling bij de race is eenvoudig. We vertrekken als éen groep en doen de vrijdagmiddag-lang; 68 km en 1200 hoogtemeters. Halverwege koffie bij Gaststätte Prinz. Na het vertrek liggen Johan Scholte en ik ruim voor, maar helaas …. We missen een afslag en dalen ca. 700 meter tevergeefs en moeten terug. De rest van de groep is dit punt dan al correct gepasseerd en we zien hen pas terug in het hotel; smiles all around us.
Het hotel Ruland, onze basis, is als éen van de weinigen volledig hersteld en perfect in orde. Het personeel is top en de verzorging op het terras is locker; zet zelf even de streepjes op het bierviltje en reken aan het eind van de dag maar af!
Dag 2; de race verdeelt zich over twee groepen en ik breng de dag door met de oudere jongeren. Wij doen de zaterdag-kort; 95 km en 1350 hm. We fietsen over hellingen, dalen via haarspelden en gaan door geurend goudgeel graan en we zien veelvuldig de rode wouw; wauw.
Onze groep wordt uitstekend verzorgd door het duo Henk en Hans en wij zien frequent onze Aqua+ ploegwagen ons opwachten. Samen drinken we koffie bij het Blockhaus aan de Laacher See, alles in ontspannen sfeer. Natuurlijk van Henk en Hans geen woord over de Gänsehals en de klim naar de oude Gänsehalsturm; 2km met een gemiddelde stijging van 8,6 %, waarvan 1 km met ruim 10%. Hier vallen slachtoffers.
Bij thuiskomst in het hotel wordt een Weinschorle aanbevolen; een glas met water bij de wijn. Verfrissend, koel en helder, zonder een klap van de alcohol. Het percentage ligt ruim onder die van de hellingen. ’s Avonds maar weer/meer Weizen. Tegen twaalf is het klaar, het terras gaat sluiten en het nachtleven is geen optie. Belangrijk pluspunt, de zondagochtend is iedereen weer fris.
Dag 3; de race gaat merendeels weer als éen groep de laatste ronde doen. Het tempo moet omhoog; 65 km en 850 hm met een gemiddelde van 23 km/h – niet slecht gedaan.
Na afloop de fiets weer op de wagen, douchen en dan weer op weg naar Losser met Patrick, Sander en Dennis. Patrick een wakkere bestuurder; maakt maar éen extra lusje. Ikzelf was geen grote praatjesmaker en verder was het stil op de achterbank. Klaarblijkelijk heeft ook de MTB-groep zich ook voldoende afgemat.
Organisatie, LWC, iedereen – bedankt.
Bis zum nächsten, John.