Op het weekend in de Eifel waren we met 15 mtb-ers op stap. En dat is ongeveer net zoveel als het aantal wielrenners dat mee is geweest naar de Eiffel. Hotel Ruland in Altenahr vormde de uitvalsbasis voor 3 geweldige fietsdagen. De donderdag voorafgaand aan het fietsweekend had het nog even zwaar geregend in Altenahr, maar vrijdag scheen het vertrouwde zonnetje weer volop. De 3 deelnemers met de zware downhill bikes kozen hun eigen pad, dat voor de anderen onnavolgbaar is. Met de overige 12 zijn we vrijdag gezamenlijk op pad gegaan. Hoewel het dal van de Ahr zwaar beschadigd is door de recente watersnoodramp, was het biken er fantastisch.
Vrijdag: Op de vrijdagse ronde zijn we direct gestart met een fikse klim, de warmte en de luchtvochtigheid zorgden ervoor dat de gesprekken verstomden en vooral diepe zuchten hoorbaar waren. Eenmaal boven was iedereen lekker warm en hebben we een prachtige ronde gemaakt. Horeca is dun gezaaid in de Eifel, maar onderweg troffen we diep in het bos een natuurhotel en na enig zoeken vonden we de eigenaar die zijn behangwerk aan het plafond direct staakte om ons te voorzien van drankjes. Na de pauze stuiterde er nog een biker de beek in, het was daarna even zoeken naar de telefoon in de beek en na het nodige smeren met jodium konden we de route vervolgen. Een topdag en geweldige opmaat naar zaterdag.
Zaterdag: Er was nog even twijfel of we de 92 km route zouden pakken of de 62 km route, uiteindelijk reden we de 62 km route, maar hadden daar 80 km voor nodig. Zo kwam ook Patrick aan zijn trekken. Wat een geweldige route was het, schitterend vulkaanlandschap, af en toe lekker technisch en geweldig klimwerk, veelal gelukkig in de schaduw. Liters en liters vocht hebben we gedronken om onderweg aan te vullen. Op het verste punt aangekomen hadden we inmiddels flinke trek, maar opnieuw geen eetgelegenheid te vinden, al rondvragend troffen we gelukkig de eigenaar van het gesloten schnitzelresto, die met plezier zijn resto opende en acuut schnitzels ging bakken. Dat bleek een grote fout, na het nuttigen van deze zware maaltijd bleken we ons op het laagste punt van de route te bevinden. Maar iedereen kwam daarna bij het klimwerk fietsend boven! Rond de klok 5 aangekomen bij hotel Ruland hadden we natuurlijk een niet te stillen dorst.
Zondag: Zondag met zijn allen een ronde gedaan. Het idee was een makkelijk rondje voor allen te doen. Althans dat was de bedoeling. De route liep echter door terrein dat heftig was omgeploegd door eindeloos veel wilde zwijnen, René zag er ten minste 1000 lopen. Door de ondergrond liep het fietstempo terug tot wandeltempo en dan duurt 30 km best lang om af te leggen. Het duurde ook lang doordat we -lekker onhandig- een deel van de groep al snel uit het oog verloren, ze bleken niet over een gps te beschikken. Na het nodige over een weer appen is de groep verenigd en gelukkig als één verder gefietst. Het laatste deel van de route was een heerlijke flowtrail en met dat geweldige gevoel arriveerden we weer bij het hotel.
Het was weer geweldig. Nu al weer zin in volgend jaar!